Spoedhobbels, potholes en stromen van zegen

“Want met U loop ek ’n bende storm, en met my God spring ek oor ’n muur.” (Psalms 18:30, Die Bybel, Afrikaans)

Om de snelheid van het verkeer af te remmen zijn er verkeerdrempels uitgevonden. In het Afrikaans worden dit “spoedhobbels” genoemd. We hebben er vele van en als je er niet om denkt, zie je er één over het hoofd en zit je met je hoofd tegen het dak van de auto.

Een ander fenomeen zijn de “potholes”. Wie in Zuid-Afrika is geweest, en zeker in het noorden van het land, moet hier wel bekend mee zijn. Potholes zijn gaten die door zwaar verkeer of veelvuldige regen in de weg zijn geslagen. In sommige provincies van Zuid-Afrika heeft het blijkbaar geen prioriteit om deze potholes te repareren. Zuid-Afrikanen hebben door alle omstandigheden, zoals corruptie en slechte service van de overheid, veel zelfspot om de moed erin te houden. Een uitspraak is: “We used to drive left of the road, but now we are driving what is left of the road”. In het Nederlands laat dit zich vertalen als “We reden altijd links (left), nu rijden we wat over is (left) van de weg”. Er is zelfs een Facebookpagina: “Potholes in SA”.

In het leven maak je ook spoedhobbels en potholes mee. Soms is dit gepland (een spoedhobbel) en soms overkomt het je (een pothole).

Bij ons werk in Karatara en omgeving is dit niet anders. De aanvraag van een bestemmingsplanverandering of de koop van een stuk grond bij de gemeente verloopt erg traag. Iedere keer lijken we opnieuw op de rem te moeten trappen vanwege weer een uitstel van een vergadering, weer een vraag om nieuwe informatie en ga zo maar door. Ons geduld wordt getraind.

Onze “potholes” in Zuid-Afrika bestaan uit mensen die door jaloezie of wat ook maar gedreven worden om onze naam in een kwaad daglicht te stellen. De meest belachelijke leugens en verdachtmakingen worden verspreid om ons in diskrediet te brengen en het werk voor de kinderen en jongeren te dwarsbomen.

Net zoals de Zuid-Afrikanen met de spoedhobbels en de potholes moeten leren leven, zullen wij ons werk moeten leren doen met de stroperigheid van gemeentelijke besluitvorming en de roddel en achterklap die, gelukkig een klein deel van, de bevolking over ons uitstrooit.

Stromen van zegen

Er zijn gelukkig niet alleen maar spoedhobbels en potholes in ons leven😊. Een paar weken geleden werden we door een “kleurlingen”-kerk in Karatara uitgenodigd voor een dienst. Dit was in een pittige tijd vanwege de geestelijke potholes die we ervaarden. Tijdens de dienst waren een aantal sprekers die ons erg bemoedigden. Zij zeiden dat we niet voor niets uit ons vaderland weg waren gegaan en dat we door moesten gaan met het werk dat God ons heeft opgedragen. Die ondersteunende woorden hadden we op dat moment echt even nodig.

Een andere bemoediging kwam vanuit Nederland van een echtpaar dat een e-mail stuurde met het bericht dat God hen op het hart had gegeven om het openstaande bedrag in het budget voor ‘project Light House’ voor hun rekening te nemen. Het geld voor de bouw van het hele project is dus binnen! Wat een zegeningen.

Doordat wij zo’n duidelijke specifieke roeping, om te werken met de kinderen en jongeren van Karatara, hebben ervaren weten wij dat we hier moeten zijn. Maar soms heb je door alle vertraging en tegenstand weer even een bevestiging nodig. Door onder andere deze twee bemoedigingen geloven we dat we op de goede weg zitten. We gaan door met ons werk, ook al moeten we soms op de rem trappen voor een spoedhobbel of een pothole ontwijken.

Theo en Jinke de Jong
Karatara, Zuid-Afrika